پرینت سه بعدی گلوله جنگی

اکثر کشورهای پیشرو، نظیر ایالات متحده، گاهی‌اوقات در تلاش برای هم‌گام ماندن با تولید مهمّات هستند. در 2013، تولیدکنندگان اسحله و مهمّات آمریکا با حداکثر ظرفیت خود مشغول به فعالیت بودند و همچنان نمی‌توانستند خود را با تقاضای دولت و مصرف کنندگان عمومی تطبیق دهند.

احتمالاً روسیه راه‌حلی برای مشکلِ تولید یافته بود: گلوله‌های پرینت سه بعدی.

در مقایسه با روش‌های تولید سنتی و مرسوم، پرینت سه بعدی پنج مزیت اصلی برای بخش تولید مهمّات دارد:
طیف وسیع مواد؛
مقرون به‌صرفه بودن؛
کاهش زمان؛
دقت و جزئیات؛
فرایند تولید خودکار.
به‌علت اندازه، شکل گردِ منحصر به‌فرد و خاصیت انفجاری، ساختار گلوله‌ها را به دو بخش اصلی تقسیم‌بندی می‌کنند: غلاف بیرونی (پوکه‌ی مسی) و هسته‌ی سربی. لایه‌ی بیرونی از جنس یک ورق نازک مسی است و از آن برای پوشش دادن و محافظت از هسته‌ی سربی استفاده می‌گردد که سپس در هنگام برخورد با هدف منفجر می‌شود. در روش‌های سنتی تولید، این هسته‌ی سربی و لایه‌ی بیرونی را باید جداگانه بسازند سپس در فرایند نهایی به یکدیگر متصل کنند.
هنگامی‌که لایه ی بیرونی را روی هسته‌ی سربی پوشش می‌دهند، گاهی‌اوقات حفرات یا فضاهای خاصی ایجاد می‌کند که می‌توانند بر عملکرد گلوله اثرگذار باشند. از آنجا که یک دستگاه غلافِ مسی را به هسته‌ی سربی می‌رساند و به‌طور دستی آن را پوشش می‌دهد، غالباً در پوشش‌دهی کامل و بدون درز هسته‌ی سربی با شکست مواجه می‌شود.

روش تولید گلوله‌ها برپایه‌ی پرینت سه بعدی، rpf، را پژوهشگران روسیِ سازمانِ پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در صنایع دفاع روسیه (FPI) و مرکز تحقیقات دفاعی JSC (یا به اختصار TSNIITOCHMASH) ابداع و آزمایش کردند. آنها گلوله‌ها را لایه به لایه تولید می‌کنند و هیچ فضا یا آسیب‌پذیری بین پوشش بیرونی و هسته‌ی سربی باقی نمی‌گذارند. نهادِ FPI می‌گوید که دقت روش پرینت سه بعدی آنها به گلوله این امکان را می‌دهد که عملکردی مشابه با مهمّات سنتی‌ساز داشته باشد.
نهادِ FPI می‌گوید: «سازمان‌ِ مطالعات پیشرفته و JSC (TSNIITOCHMASH) با موفقیت آزمایش‌های تجربی روی مجموعه‌ای از گلوله‌ها اجرا نمود که با استفاده از فناوری ذوب لیزری لایه‌ای ساخته شده بودند (گلوله‌های PLC). فناوری لایه‌لایه امروزه به الگویی جدید برای صنایع پیشرفته مبدل شده است: یک روش تولیدِ سریع با قابلیت شتاب‌دارِ ساخت قطعات، اجزا و سازه‌ها. گداختِ لیزری سریع‌ترین روش برای تبدیل ایده‌ی یک محصول تا اجرا و پیاده‌سازی آن است.»
اگر FPI به توسعه‌ی روش پرینت سه بعدی خود ادامه دهد و موفق شود که آن را به مقیاس تجاری برساند، احتمالاً به راه‌حلی برای مشکلات تولید مهمّات و عدم کفایت اکثر مکانیزم‌های تولید مهمّات مبدل خواهد شد. نهادِ FPI به‌زودی قادر خواهد بود تا روش خود را روی بازه‌ی وسیعی از محصولات آزمایش کند، که از این میان می‌توان به انواع سلاح‌، تانک‌ و قطعات هواپیما اشاره کرد.